22-1-2006: Margot en Sjoerd komen langs

Vandaag kwam tante Margot eventjes op de thee om te zien hoe Sam kan lopen. Was meteen een goede gelegenheid om haar vriendje Sjoerd te showen. Uiteraard was Sam weer dol op de oorbellen van zijn tante en ook aan haar haren trekken blijft een leuk spelletje.

18-1-2006: Sam loopt !

Vorige week (11 maanden) heeft Sam zijn eerste stapjes gezet, zonder zich vast te houden aan bijvoorbeeld de tafel of de bank. Het gaat met de dag beter. Zelf vindt Sam het ook allemaal superleuk. Zodra hij begint te hijgen (alvast van de inspanning, haha) weten we dat hij los gaat lopen, in ieder geval een handige waarschuwing.
Ongeveer 7 tot 8 stappen haalt Sam inmiddels.
Verder vandaag naar consultatiebureau geweest. Sam heeft vierde DKTP prik gekregen, even kort gehuild en toen was het alweer over. Sam is nu 76 cm en weegt 10 kilo en 700 gram. Niet veel zwaarder geworden, maar dat komt ook omdat hij nu steeds actiever wordt.

8-1-2006: Bert van Sesamstraat praat tegen Sam

Vrijdag zijn Peter en ik naar Paul Haenen geweest in Schouwburg Amstelveen. Tante Margot was zo lief om op Sam te komen passen. In de pauze kon je een briefje in een mandje op het toneel doen met daarop het telefoonnummer van iemand die je graag wilde bellen. Wij hadden het nummer van Margot ingevuld met daarop de vraag "hoe gaat het met Sam"? Na de pauze was Margreet Dolman aan de beurt en wat wil het toeval uit alle briefjes werden er 3 gekozen, en ons briefje zat er ook bij! Rond 22.30 ging Margreet Dolman dus Margot bellen om te vragen hoe het met onze Sam ging. Margot vertelde toen dat Sam nog niet sliep (hij was nl. snipverkouden en had waarschijnlijk ook weer last van een tandje). De hele zaal toen: ahhhhhh. Uiteindelijk vertelde Margreet Dolman dat hij ook erg goed Bert kon nadoen en misschien dat Sam dan wel wilde slapen. Vervolgens ging hij Sam toespreken als Bert (Margot had de telefoon op speaker gezet), was supergrappig.

Verder een rustig weekend gehad. Sam heeft flinke koorts gehad , vooral zaterdag, en ook erg verkouden. En ook Peter is snipverkouden en hoest alles bij elkaar. Zondag ging het alweer beter met allebei. Sam heeft zich in ieder geval vermaakt met zijn speelgoed. Maar tv kijken vindt hij ook erg leuk en dan het liefst zo dicht mogelijk bij de tv.

30-12-2005: tante Margot viert verjaardag

Tante Margot viert haar verjaardag vandaag, omdat 31 december nu eenmaal geen leuke dag is om je verjaardag te vieren (bovendien zit ze dan in Breda). Sam mag veel meer dan thuis. Hij mag aan de gsm van zijn tante zitten, zitten nl. erg leuke melodietjes in en ook mag Sam van zijn opa gerust met zijn vingers aan de tv komen (kan hij thuis gelukkig niet bij). Sam vond het schaatsen op tv blijkbaar erg leuk, want hij bleef maar enthousiast met zijn handen tegen de tv slaan.

28-12-2005: Tante Margot

Margot heeft kerstvakantie en ik ben ook lekker vrij, dus komt ze gezellig veel langs deze week. Overigens had Margot de dag na kerst de "eendaagse kotsgriep", maar ook zij was na 1 dagje weer op de been. Hebben inmiddels van meer mensen gehoord die ook deze griep hebben gehad, zijn gelukkig dus niet de enigen met deze rare griep.

Kerstmis 2005: halve kerst ziek zwak en misselijk

Eerste kerstdag zouden we eigenlijk bij opa en Margot gaan gourmetten. Maar helaas was Sam nog een beetje ziekjes, dus waren we gewoon thuis. Hij was de dag voor kerst aan het begin van de avond ziek geworden. In Enkhuizen al 1 keer overgegeven (over mama) en onderweg ook nog een keer of 3, echt heel zielig. Helaas hadden we maar 1 set schone kleren mee, dus na 1 stop bij een benzinestation waren de schone kleren op en zat Sam te bibberen onder een dikke trui van papa. Eerste kerstdag heeft Sam eigenlijk al bijna niet meer overgegeven, ging gelukkig best goed. Maar we wilden absoluut niet in de auto stappen met hem, want we waren veel te bang dat hij weer zichzelf onder zou spugen. Erg lekker gegeten eerste kerstdag.
Tweede kerstdag was nu dus de planning om te gourmetten bij opa en Margot. Helaas waren wij (Peter en Mirel) nu ziek geworden. Dezelfde "ééndaagse kotsgriep" als Sam. Gelukkig kwamen opa en Margot op Sam passen (die was weer helemaal beter) en hebben zij met zijn tweeën bij ons gegeten. Een beschuitje was alles wat wij die dag hebben gegeten (weer eens wat anders, haha).